มีคนบอกว่าหนอเป็นคนใจร้อนที่เย็นชา
ซึ่งมันก็เป็นจริงตามนั้น
หนอทั้งใจร้อน
และเย็นชา
ทั้งร้อนมาก
และเย็นมาก
หนอยอมให้มันเป็นอย่างนั้น
มันง่ายกว่าที่จะปล่อยให้เข้าใจอย่างนั้น
หนอไม่อยากให้ใครเห็นด้านที่อ่อนโยน
ไม่อยากให้ใครเห็นด้านที่อ่อนแอ
ความจริงอาการร้อนเย็นนี่แก้ไม่ได้นะ
แต่จะแสดงออกมากเท่าไร
แค่นั้น
จะควบคุมได้มากเท่าไร
แค่นั้น
อยากควบคุมมันหรือไม่
แค่นั้น
ทั้งหมดนี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้หนอเริ่มเขียน
Blog
หนออยากให้การเขียน
การเรียบเรียง และการเล่าเรื่อง
ช่วยค้นหาใจที่เย็นๆ
และความอบอุ่นที่อาจมีอยู่
แล้วจนถึงวันนี้หนอค้นพบอะไรบ้าง?
การเขียนทำให้เรา
“มอง”
ได้ชัดขึ้น
มองเหตุการณ์รอบตัวประหนึ่งว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นกับเรา
ถอยออกมามองภาพใหญ่
ภาพรวม
ทำให้เรา
“เข้าใจ”
ได้มากขึ้น
การเรียบเรียงทำให้ทุกอย่าง
“ตกตะกอน”
ได้เร็วขึ้น
มองความปั่นป่วนรอบตัวประหนึ่งว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นกับเรา
ตะกอนในใจที่ฟุ้งๆ
ก็สงบลงได้เร็ว
ทำให้เรา
“เข้าใจ”
ได้เร็วขึ้น
การเล่าเรื่องทำให้ชีวิตหนอ
“มีความหมาย”
มากขึ้น
มองสิ่งที่เกิดกับคนอื่นประหนึ่งว่ามันได้เกิดขึ้นกับเราอีกครั้ง
เมื่อมีคนมาปรึกษาปัญหาต่างๆ
เราจะให้คำปรึกษากับเขาได้อย่างดี
ใช้สิ่งที่เรา
“เข้าใจ”
ช่วยให้คนอื่นได้ “เข้าใจ” บ้าง
และหนอยังค้นพบอะไรอีกหลายอย่าง
หนอค้นพบว่าถ้าเรามองอย่างเข้าใจ
ใจก็จะเย็นลง
หนอค้นพบว่าถ้าเราให้อภัย
ใจก็จะสงบ
หนอค้นพบว่าถ้าเรามองด้วยความรักความเมตตา
ใจก็จะอบอุ่น
หนอว่า
การที่เราพยายามอธิบายเหตุการณ์อะไรสักอย่าง
เป็นการบังคับให้เรามองเหตุการณ์นั้นจากอีกมุมมองหนึ่ง
เหมือนเวลาเราใช้
Passive Form
แล้วเรียกตัวละครด้วยสรรพนามบุรุษที่
3
เมื่อเรามองตัวเองเป็น
“บุรุษที่
3”
เราจะเลิกมองตัวเองเป็นศูนย์กลางของทุกอย่าง
นี่คือสิ่งที่หนอค้นพบจากการเขียน
Blog
และมันสำคัญกับชีวิตหนอมาก
วันนี้คุณค้นพบอะไรเพื่อตัวเองบ้างหรือยังคะ?
:))
ReplyDelete:))
Delete