ตาย

เมื่อวันก่อนพ่อไปงานศพมาค่ะ

ช่วงนี้ดูจะต้องไปบ่อย

การตายจากกันเป็นอย่างไรนะ

ผู้ตายได้จากโลกนี้ไป

“ผมติดค้างคุณพ่อ 2 สิ่ง...”

ลูกชายผู้ตายพูดขึ้นในงาน

“สิ่งที่ทำไม่ได้ กับ สิ่งที่ทำไม่ทัน”

จริงสินะ... สิ่งที่ทำไม่ทัน

การจากลาที่ไม่ได้เตรียมใจ

สิ่งที่เป็นปมไม่ทันได้ถูกแก้

สิ่งที่คาใจไม่ทันได้ถูกอธิบาย

คำอำลาไม่ทันได้ถูกเอ่ย

มีคนเกิดขึ้นและตายลงบนโลกนี้อยู่ทุกวัน

เป็นเรื่องธรรมดา

ทุกสิ่งเกิดขึ้นและดับไป ชีวิตก็เช่นกัน

เราต้องทำใจยอมรับ

ไม่มีใครรู้ว่าจะตายเมื่อไร

ยกเว้นว่าจะมาจากการกระทำของตัวเอง

นั่นคือ ฆ่าตัวตาย

แต่จะตายแบบใดก็เป็นความสูญเสียทั้งสิ้น

“คุณอย่าคิดว่าการฆ่าตัวตายไม่มีเหตุผลนะ...”

อาจารย์ท่านหนึ่งเคยสอนไว้

“ตายนี่... ดีไหม?”

“ไม่ทราบครับ/ค่ะ” ลูกศิษย์ในห้องตอบ

“คุณไม่รู้ใช่ไหมว่าตายแล้วดีไหม

คนที่จะฆ่าตัวตายก็ไม่รู้หรอก

อาจจะดีก็ได้ อาจจะแย่ก็ได้ 50-50

เขารู้แต่ว่าตอนนี้ชีวิตเขาไม่ดีเลย...”

ลูกศิษย์ในห้องนั่งฟังกันเงียบกริบ

“ตอนนี้ชีวิตคุณแย่มาก

แต่มีโอกาส 50% ที่อาจจะดีขึ้น

คุณจะทำไหมล่ะ? ...”

ลูกศิษย์ในห้องบ้างก็เริ่มพยักหน้า

บ้างก็ทำหน้าครุ่นคิดเฉยๆ

“เขามีเหตุผลของเขาสิ ถึงได้ทำ

เพียงแต่เป็นเหตุผลที่เราไม่เข้าใจ”

... แล้วเราจำเป็นต้อง “ตาย” จริงไหม ถึงจะได้ตายจากกัน

ช่วงนี้หนอไม่ค่อยได้ไปงานศพค่ะ

แต่ดูจะได้ยินเรื่องทำนองเดียวกันบ่อยๆ

เหมือนการตายจากกัน

เพียงแต่ผู้ตายไม่ได้จากโลกนี้ไปจริงๆ

คนบางคน “ฆ่าตัวตาย” ไปจากชีวิตของเรา

พร้อมกับ “ฆ่าเราให้ตาย” ไปจากชีวิตของเขาด้วย

เขาคงมีเหตุผลของเขา

เพียงแต่เป็นเหตุผลที่เราไม่เข้าใจ

คนเรามีเหตุให้มาพบกัน

และมีเหตุให้แยกจากกัน

ส่วนหนึ่งเป็นโชคชะตา

อีกส่วนเป็นทางเลือก

คนบางคนเลือกที่จะไม่อยู่ในชีวิตของเรา

และเลือกที่จะให้เราไม่อยู่ในชีวิตของเขา

ซึ่งเขาก็มีเหตุผลของเขา

เพียงแต่เป็นเหตุผลที่เราไม่เข้าใจ

... เราไม่จำเป็นต้องเข้าใจหรอก

การจากลาที่ไม่ได้เตรียมใจ

บางปมยังไม่ถูกแก้

บางสิ่งยังไม่ถูกอธิบาย

บางคำลายังไม่ถูกเอ่ย

มีคนเกิดมาและตายไปจากชีวิตของเราอยู่ทุกวัน

เป็นเรื่องธรรมดา

ทุกสิ่งเกิดขึ้นและดับไป มิตรภาพก็เช่นกัน

เราต้องทำใจยอมรับ

... แต่ก็เป็นความสูญเสียทั้งสิ้น