งง

เคยงงกันไหมคะ?

เวลาที่งงเป็นเวลาที่น่าอึดอัดจริงๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ขึ้น

เรื่องเกิดขึ้นมานานแล้ว

วันนั้นเป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง

หนอนั่งอยู่ในคาบเรียนภาษาเยอรมัน

เสียงตามสายดังขึ้น

หนอไม่เข้าใจสิ่งที่ประกาศอยู่สักคำ

ทุกคนดูตะลึงงัน

เสียงตามสายเงียบลง

หนอยังไม่เข้าใจสิ่งที่ประกาศไปสักคำ

ทุกคนยังตะลึงงัน

หนอหันซ้ายไปหาเพื่อนที่นั่งข้างๆ

“Is this serious?” พร้อมกรีดสำเนียงให้เขาเข้าใจง่ายๆ

ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า “This” ในที่นี้คืออะไร

เพื่อนคนนั้นหันขวามาพยักหน้าน้อยๆ

“Yes” เธอพูดในลำคอ

ทุกอย่างในห้องเรียนดูเกินจริง

หนอเพิ่งเหยียบเข้าประเทศนี้มาได้ 1 สัปดาห์

ความรู้ภาษาอังกฤษที่ว่าเกือบ Perfect ขณะอยู่เมืองไทย

ไม่มีความหมายในที่แห่งนี้ หนอไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเลย

“ตึก Pentagon...”

หนอจับใจความได้สักอย่าง

แต่นั่นก็ไม่มากพอ

โรงเรียนเราเลิกเวลาปกติ

บ่ายสองโมงสิบห้านาที

หนอเจอ Host Brother ตอนกำลังเดินไปขึ้นรถโรงเรียน

Host Brother คือลูกชายของบ้านที่หนอไปอยู่ด้วย

เขาพยายามบอกหนอว่าเมื่อเช้าเกิดอะไรขึ้น

แต่หนอไม่เข้าใจ

ทุกคนบนรถโรงเรียนดูไร้ชีวิตชีวา

วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

หนอยังไม่เข้าใจ

เรากด Switch โรงรถให้เปิดขึ้น

และเดินเข้าบ้านจากทางนั้น

แม่ - Host Mother - นั่งดูทีวีอยู่

พี่ชายและน้องสาวทิ้งกระเป๋านักเรียนลงอย่างอ่อนแรง

ในทีวีมีภาพเครื่องบินชนตึก

นี่มันหนังเรื่องอะไร

Mark กับ Michelle หันมาอธิบายว่า

นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าใน New York

นี่คือสิ่งที่อยู่ในเสียงตามสาย

“ที่จริงแล้วพ่อต้องอยู่ที่ Pentagon ส่วนนั้น” Mark พูดขึ้น

หมายถึงตึกที่ยุบลงมาเมื่อเช้าใน DC

Host Father หนอทำงานส่วน State Department

พ่อ - ที่ขณะนั้นหนอเรียก “Dad” - ไม่ได้อยู่ที่ตึกนั้นเมื่อเช้า

บ้านเราทุกคนปลอดภัย

หนอยังไม่เข้าใจ

จากวันนั้น 11 กันยายน 2001

ถึงวันนี้ 30 เมษายน 2013

หนอก็ยังมีเรื่องที่ไม่เข้าใจ

ทั้งที่เรียนจบการเมืองต่างประเทศแท้ๆ

ความ “งง” ของหนอตอนนั้นกับตอนนี้แตกต่างกัน

แต่หนอพูดได้เต็มปากว่าหนอยัง “ไม่เข้าใจ” อยู่หลายอย่าง

หนองงที่คนทำร้ายกันวันนั้น

หนองงที่คนยังทำร้ายกันวันนี้

โลกนี้ช่างไม่น่าเข้าใจ

อย่าบอกว่าโลกไม่น่าอยู่เลย

โลกน่าอยู่เสมอ

คนต่างหากที่ทำให้โลกไม่น่าอยู่