มีหลายอย่างที่หนอไม่เข้าใจ
ทั้งที่รู้เหตุผลก็ยังไม่เข้าใจ
ทำไมคนอยากเรียนสถาปัตย์ต้องเลือกทันตะ
ทำไมคนอยากเรียนแพทย์ต้องเลือกนิติ
ทำไมคนอยากเรียนจิตวิทยาต้องเลือกนิเทศ
เหตุผลคือ
“พ่อแม่สั่ง”
เกือบ
10 ปีที่แล้ว หนอนั่งอยู่ในห้องคณะกรรมการนักเรียน
ดูเพื่อนนั่งร้องไห้
ไม่ใช่แค่เรื่องที่คะแนนไม่ถึงคณะแพทย์
แต่เป็นคะแนนไม่ถึงคณะแพทย์ในมหาวิทยาลัยที่ต้องการ
ไม่สิ...
ต้องบอกว่า “ในมหาวิทยาลัยที่พ่อแม่ต้องการ”
โชอยากเป็นหมอมาตั้งแต่จำความได้
อยากเป็นหมอมาตั้งแต่หนอจำโชได้เช่นกัน
วันนั้น
โชนั่งร้องไห้พลางพูดว่า
“แม่บอกว่า ทั้งชีวิตแม่ทำให้ทุกอย่าง ไม่เคยขออะไรเลย
วันนี้แม่ขอแค่ให้หนูติดจุฬาฯ
หนูทำให้แม่ไม่ได้เชียวหรือ?”
...
หนอฟังแล้วโกรธอย่างบอกไม่ถูก
เหตุผลคือ
“พ่อแม่ขอ”
เกือบ
5 ปีที่แล้ว
หนอนั่งอยู่ในร้านเค้กแห่งหนึ่งที่หาดใหญ่
นั่งคุยกับเพื่อนสมัยมัธยม
วันนั้นเป็นวันซ้อมรับปริญญา
หนึ่งในเพื่อนกลุ่มนี้เพิ่งจบทันตะ
มอ.
จบมาใน
“วิชาชีพที่พ่อแม่ต้องการ”
สันต์เป็นคนวาดรูปเก่งมาตลอด
และหนอเข้าใจมาตลอดว่าสันต์อยากเรียนสถาปัตย์
“เออสิ อยากเรียนสถาปัตย์ เราชอบวาดรูป
แต่พ่อแม่อยากให้มาทางนี้
มันเป็นอาชีพได้เลย
จะได้ไม่ต้องหางาน
ที่นี้คะแนนเราถึงคณะนี้ ก็เลยเรียนที่นี่ไง
แต่เรามีความสุขดีนะ
ไม่ได้ฝืนใจหรอก อะไรก็เรียนได้หมด”
ก็ดี...
อย่างน้อยก็ไม่ได้มานั่งร้องไห้
อีกคนที่ไม่ได้มานั่งร้องไห้คือปราย
บ้านปรายไม่ค่อยมีฐานะ
วันที่เธอมีรายชื่อได้รับทุน
พ่อแม่จึงดีใจมาก
ปรายบอกว่าเธอเรียนนิเทศ
“ไปวันวัน”
เรียนได้
จบได้ ทำงานได้
แต่ไม่ได้ชอบ
ไม่เคยชอบ... สักวินาทีเดียว
เธอตัดสินใจรับทุนของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง
ทั้งที่เธอตั้งใจจะเรียนคณะที่สอบติดในมหาวิทยาลัยรัฐ
เพื่อเก็บค่าเล่าเรียนที่พ่อแม่มีไว้ให้น้องๆ
นั่นถือเป็นเหตุผลที่ดีพอ
และเธอยอมรับได้
เหตุผลคือ
“ครอบครัว”
มีหลายเหตุผลที่ทำให้คนเราเลือกในสิ่งที่เลือก
แม้ว่าสิ่งนั้นจะไม่ใช่สิ่งที่ชอบก็ตาม
บางคนให้น้ำหนักกับความกตัญญูมากกว่าความพอใจ
บางคนให้น้ำหนักกับครอบครัวมากกว่าตัวเอง
โดยการไม่เลือกอนาคตที่ตัวเองต้องการ
แต่กลับ
“เลือกอนาคตที่ครอบครัวต้องการ”
บางคนต้องยอมเลือก
2nd
Best ของเรา
เพื่อให้คนที่เรารักได้
The Best ของเขา
แต่มันควรเป็นเช่นนั้นหรือ?
นั่นเป็นสิ่งที่หนอยังไม่ได้คำตอบ
แต่เป็นสิ่งที่หนอไม่เห็นด้วย
มีหลายวิธีการที่จะกตัญญู
มีหลายวิธีการที่จะทำเพื่อพ่อแม่
มีหลายวิธีการที่จะเสียสละเพื่อครอบครัว
“การเลือกคณะ” ไม่ควรเป็นหนึ่งในวิธีการเหล่านั้น
เห็นด้วยค่ะ จอยเป็นคนหนึ่งที่ทำตามความต้องการของตัวเองไม่ใช่พ่อแม่ขอ....
ReplyDeleteพ่อแม่เพียงพูดว่า เราเป็นคนเรียน เราเป็นคนได้
อยากเรียน อยากได้ อยากเป็นอะไร ก็ตั้งใจทำตามที่ต้องการ
เพียงแค่เอนทรานส์ติดในสิ่งที่เราต้องการ แล้วเรียนจนจบมีการงานทำ
เท่านี้พ่อกับแม่ก็ภูมิใจแล้ว....
3 ตุลาคม ปีที่แล้ว...เป็นวันที่ได้เห็นน้ำตาของพ่อหลังจากที่ไม่ได้เห็นมานาน
พ่อบอกว่าแค่ลูกเรียนจบตามตั้งใจพ่อก็ภูมิใจที่สุดแล้ว :)
โชคดี คุณพ่อคุณแม่เข้าใจ
Deleteหลายคนไม่มีโอกาสแบบนี้นะ
น่าสงสาร
แหววทำตามใจตัวเองทุกวันนี้ แม้จะงานหนักแค่ไหน แต่ก็ภูมิใจในการเป็นวิศวกร และไม่เคยเสียใจที่สละสิทธิ์เทคนิคการแพทย์ในครั้งนั้น....ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา ชอบคำนี้ >> มีตั้งหลายวิธีในการกตัญญู
ReplyDeleteเริ่ดมาก น่าภูมิใจนะ
Deleteคุณพ่อคุณแม่แหววต้องภูมิใจในตัวแหววมากเลย :)