HOME

บ้านหนอมีกัน 4 คนค่ะ

"บ้าน" นี่เรานับกันเป็น "คน" เนอะ... แปลก

คำว่า "บ้าน" ยึดโยงกับคำว่า "ครอบครัว" อยู่มาก

แล้วครอบครัวคืออะไร แล้วบ้านคือที่ไหน

หลายคนเรียนห่างบ้าน ทำงานห่างบ้าน

แต่พวกเขาก็ยังต้องกลับบ้านทุกวัน

ขอบเขตของบ้านคือที่ซุกหัวนอน

หรือว่าบ้านเกิดเมืองนอนกันแน่

ในเมื่อบ้านที่เกิดกับเมืองที่นอนมันเป็นคนละที่ไปแล้ว

คนที่เรียน/ทำงานอยู่ต่างเมือง ต่างประเทศ

การกลับบ้านไปซุกหัวนอนแต่ละวันจะรู้สึกอย่างไรนะ

การใช้เวลาอยู่ต่างที่ต่างถิ่นนานๆ จะทำให้เกิดความเคยชินขึ้นหรือเปล่า

------------------------------

เพลง "บ้าน" ของคุณปั่น-ไพบูลย์เกียรติ มีเนื้อเพลงว่า

ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่ 

แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม 

ขอบรั้ว และริมทางเดิน ต้นหญ้าอยู่ในสนาม 

บ้านนี้จะมีความงามได้ถ้ามีเธอ 

เพราะเธอคือที่พักพิง คือทุกสิ่งที่มีความหมาย 

เมื่อเธออยู่เคียงชิดใกล้ เรื่องร้ายใดใดไม่เกรง 

แม้ข้างนอกจะต้องเจอะกับเรื่องราวที่ใครข่มเหง 

แต่ฉันเองไม่คิดกลัว 

จากพื้นดินชนเพดานนั้นมีความหวานอยู่ 

เพราะรู้ว่าฉันมีเธอคอยเป็นที่พักใจ

จะรอคอยฉันจริงๆ เป็นหลักพึ่งพิงสุดท้าย 

จะล้มตัวลงเอนกายที่บ้านของฉัน 

ไม่ว่าวันเวลาจะเปลี่ยนหมุนเวียนไปเท่าไร 

ฉันยังคงมีแต่เธอเป็นความหวังและความเข้าใจ

พร้อมจะเก็บทุกสิ่ง ทิ้งความสุขทุกอย่าง

และจะทำทุกทางเพื่อบ้านหลังนี้

ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่ 

แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม 

ขอบรั้วและริมทางเดินก็ล้วนแต่มีคำถาม 

บ้านนี้จะงามอย่างไรถ้าไม่มีเธอ 

ก็เพราะว่าใจของเธอคือบ้านของฉัน

------------------------------

เราสามารถหาใครมาแทนความรู้สึกของบ้านได้หรือไม่

คนที่แทนความรู้สึกของบ้านไม่ใช่คนที่ทำให้เรานึกถึงบ้านเกิด

แต่เป็นคนที่ทำให้ที่ที่ไม่ใช่บ้านเกิดเป็นเหมือนบ้าน

เป็นคนที่ทำให้ที่ไหนก็ตามที่เราอยู่ด้วยกันเป็นเหมือนบ้าน

เป็นคนที่ทำให้ที่พักอาศัยโล่งๆ รู้สึก "เต็ม"

และตัวเรารู้สึก "พอ"

ขอให้ทุกคนมี "บ้าน" ที่กลับไปเอนกายได้อย่างมีความสุขทุกวันนะคะ