สนามฟุตบอลโล่งๆ
มีคนจับกลุ่มเล่นอยู่ลิบๆ
ฉันตัดสินใจเดินเลาะสนามฟุตบอล
เพื่อข้ามไปตึกฝั่งตรงข้าม
ลูกฟุตบอลลอยโด่งๆ
โดนเตะมาจากมุมไกลลิบๆ
ฉันไม่ทันที่จะขยับไปไหน
โดนลูกฟุตบอลอัดเต็มแรง
ฉันกลับไปบ้าน
เล่าเรื่องนี้ให้พี่ชายฟัง
พี่ชายหัวเราะ
แล้วตำหนิฉันแทน
“เดินลงสนามฟุตบอล
ต้องไม่กลัวลูกฟุตบอลอัด”
เขาพูดเรียบๆ
ฉันฟังเงียบๆ
“เดินลงถนนมีโอกาสจะโดนรถชน
เดินลงสนามฟุตบอล
ก็มีโอกาสจะโดนลูกฟุตบอลอัด
อะไรก็เกิดขึ้นได้
ในเมื่อเราเดินไปหามันเอง”
ฉันกลับไปคิด
มันก็จริงของพี่ชาย
อะไรก็เกิดขึ้นได้
ในเมื่อเราเดินลงสนามฟุตบอลไปเอง
ก้าวไปในที่ที่อาจจะเจ็บ
ต้องไม่กลัวเจ็บ
เพราะไม่ว่าเราหรือใครๆ
ก็ล้วนมี
“ความน่าจะเจ็บ”
ด้วยกันทั้งนั้น
ลึกซึ้ง...อะไรก็เกิดขึ้นได้ ในเมื่อเราเดินไปหามันเอง จริง!
ReplyDeleteเครดิต: นภัสศัย
Delete