เราบนดาวดวงนั้น

ไม่คิดเลยว่าเป็นผู้ใหญ่มาก็หลายปี
ต้องมานั่งถามตัวเอง
ฉันเป็นใคร
ฉันทำอะไรอยู่
ฉันต้องการอะไรอีก
ฉันเชื่อในอะไรบ้าง
อะไรจริงแท้ อะไรสมมุติ
วันนี้แสงสลัวเป็นพิเศษ
เหมือนกับว่ามีคนปัดขี้เถ้าใส่ดวงอาทิตย์

การเดินทางเป็นไปอย่างเรื่อยเปื่อย
ในจักรวาลเหงาๆ นี้
คงมีเพียงคนเดียวที่ทำให้ฉันหมดคำถาม
เขาคือ "เจ้าชายน้อยของฉัน"
เรารู้จักกัน
โดยได้ยินเรื่องราวของกันและกันก่อน
เรานัดเจอกันที่ดาวดวงหนึ่ง
บทสนทนาแรกของเรา
เคลือบไปด้วยความสุข

ฉันเดินทางและหวังจะเจอใครสักคน
แล้ว "เจ้าชายน้อยของฉัน" ก็ปรากฏตัว
คุณเป็นใคร
คุณทำอะไรอยู่
คุณต้องการอะไรอีก
คุณเชื่อในอะไรบ้าง
อะไรจริงแท้ อะไรสมมุติ
เมื่อวานอึมครึมเป็นพิเศษ
คงเป็นเพราะที่ฉันถามออกไปแบบนั้น

ผมเป็นผู้ชายที่เกิดมาเพื่อคุณ
ผมกำลังขอคุณแต่งงาน
ผมต้องการให้คุณตอบตกลง
ผมเชื่อในความรักของเรา
สิ่งที่เรามีร่วมกันนั้นจริงแท้
สิ่งที่คนคิดว่าเรามีร่วมกันนั้นสมมุติ
"เจ้าชายน้อยของฉัน" พูดแค่นี้
ภาพของเขาที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า
คือคำตอบทั้งหมดของชีวิต

วันนี้ฉันถามตัวเองแบบเดียวกัน
แต่คำตอบไม่สำคัญอีกต่อไป
การเดินทางที่เรื่อยเปื่อยจบลง
ในจักรวาลเหงาๆ นี้
มีเพียงคนเดียวที่ฉันจะรักหมดหัวใจ
ฉันตอบตกลง
เรายิ้มให้กัน
นึกถึงอนาคตที่เคลือบไปด้วยความสุข
นึกถึง "เรา" บนดาวดวงนี้

แต่งขึ้นล้อกับ "เงาบนดาวดวงนั้น" ของพี่หนวดหวาน → อันนี้