เหตุผลของคนที่เดินจากไป

ในวันหนึ่งวันหนึ่ง

มีคนพบกันจากกันเป็นเรื่องปกติ

อะไรคือเหตุผลที่ใครบางคน

จะเดินจากที่ที่ตัวเองคุ้นเคยไป

บางที

เขาอาจจะมีที่ที่ต้องไป

บางที

เขาอาจจะแค่ไม่อยากอยู่ที่เดิมตรงนั้น

บางที

เขาอาจจะแค่ไม่อยากอยู่กับคนเดิมๆ ตรงนั้น

บางที

เขาอาจจะมีเหตุผลมากกว่านั้น

บางที

เขาก็อาจจะไม่รู้ถึงเหตุผลนั้น

บางที

เหตุผลที่ว่ามันไม่เคยมีอยู่เลยด้วยซ้ำ

แต่จะด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่

ทุกๆ วันจะต้องมีคนที่เดินจากไป

แล้วจะด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่

ทุกๆ วันจะต้องมีคนที่ยังรออยู่ที่เดิม

หวังว่าจะพบเหตุผลของคนที่เดินจากไปบ้าง

แต่ก็นั่นแล มันอาจจะไม่เคยมีอยู่

บางที

เขาอาจจะต้องนั่งคิดอยู่ที่เดิมตรงนั้น

บางที

เขาอาจจะต้องเดินไปคิดที่อื่น

บางที

เขาอาจจะพบเหตุผล

บางที

เขาอาจจะไม่พบเหตุผล

บางที

เขาอาจจะพบว่าเหตุผลที่ว่ามันไม่เคยมีอยู่

ไม่มีใครพบกันโดยบังเอิญ

ทุกอย่างล้วนเป็นโชคชะตากำหนด

ไม่มีใครจากกันโดยบังเอิญ

ทุกอย่างล้วนเป็นโชคชะตากำหนด

เพียงแต่ความไม่บังเอิญนั้น

ไม่อาจสามารถร้อยเรียงเป็นเหตุผลที่น่าฟังได้

โชคชะตากำหนดให้เธอเดินจากไป

เธอมีเหตุผลของเธอ

โชคชะตากำหนดให้ฉันรออยู่ที่เดิม

ฉันมีเหตุผลของฉัน

ถ้าเธอจะกลับมา

กลับมาบอกเหตุผลของคนที่เดินจากไป

ฉันก็จะรอฟัง

รอฟังอยู่ที่เดิม