เรากำลังจะหายดี

สิ่งหนึ่งที่คนเราต้องใช้ความพยายามมาก

ก็คือการพยายามใช้ชีวิตด้วยเหตุผล

ให้มากพอกับ หรือมากกว่าความรู้สึก

เป็นเรื่องยาก

ถ้าทุกเหตุผลบ่งชี้ว่าเราควรอยู่กับปัจจุบัน

แต่ทุกความรู้สึกเรายังติดอยู่กับอดีต

ทุกคนล้วนต้องผ่านความรู้สึกนี้

ไม่ช่วงใดก็ช่วงหนึ่งในชีวิต

ความรู้สึกที่อยากแก้ไขอดีต

แน่นอนว่าอดีตเป็นตัวสร้างปัจจุบัน

ปัจจุบันที่ดีของใครหลายคนมาจากอดีตที่เจ็บปวด

แต่จะดีแค่ไหนถ้าอดีตของใครเหล่านั้นดีกว่านี้

บางคนไม่ได้อยากแก้ไขอดีต

เพียงแต่ถอนตัวจากอดีตที่เจ็บปวดได้ช้า

หรือไม่ก็ถอนตัวได้เร็ว แต่เยียวยาบาดแผลได้ช้า

การเสียดายเวลาก็เป็นรูปแบบหนึ่ง

ของการติดอยู่กับอดีต

ซึ่งอาจจะทำลายปัจจุบัน

ยิ่งคิดเสียดายเวลา

บาดแผลของเราก็ยิ่งไม่หายสนิท

ที่เป็นแผลเป็นไปแล้ว ก็ยิ่งไม่มีวันจาง

อย่าไปนึกเลยว่าทำไมวันนั้นเราถึงได้เจ็บปวด

ว่าทำไมเราถึงไม่หาย ว่าทำไมเราถึงหายช้า

ว่าทำไมเราถึงไม่เอาเวลาไปทำอย่างอื่น

สิ่งสำคัญคือการอยู่กับปัจจุบัน

เมื่อเรามีปัจจุบันที่หายดี

อนาคตของเราก็จะดีตามไปเอง

อย่าไปนึกว่าเราเสียเวลาเยียวยาไปเท่าไร

ให้นึกแต่เพียงว่า เรากำลังจะหายดี

แค่นั้นพอ