การเลือกครั้งสุดท้าย

ชีวิตเราเต็มไปด้วยความเสี่ยง

ซึ่งความเสี่ยงนั้นเกิดจากทางเลือกที่เรามี

ถ้าเราไม่มีทางเลือกเอาเสียเลย

ชีวิตก็คงดำเนินไปตามบุญตามกรรม

และเราก็คงจะยอมรับมันได้

เพราะมันไม่มีหนทางให้เลือกตั้งแต่แรก

ไม่มีผลอย่างอื่นให้คาดคะเน

ไม่มีอะไรให้ชั่งน้ำหนัก ให้เปรียบเทียบ

ในห้องเรียนวิชาบริหาร

เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นว่า

“เราเรียนการบริหารความเสี่ยง

เพราะองค์กรมีความเสี่ยง

ชีวิตมีความเสี่ยง

และความรักก็เช่นกัน”

ช่างเชื่อมโยงเสียจริง พ่อคุณเอ๊ย

แต่จะว่าไป ก็จริงของมัน

เมื่อชีวิตมีทางเลือก

เรามักพยายามคำนวณก่อนที่จะเลือก

คาดเดาไปล่วงหน้าว่าผลที่ได้จะคุ้มหรือไม่คุ้ม

การที่เราเลือกทางใดทางหนึ่งนั้น

จะต้องเสียอะไรไปบ้าง

และจะได้อะไรกลับมาบ้าง

สุดท้าย ถ้าเปรียบเทียบไม่ได้ชัดเจน

อาจจะพาลไม่เลือก ไม่เสี่ยงเอาเสียดื้อๆ

บางทีเราไม่ต้องรู้แน่ว่า “มันจะคุ้ม” หรอก

แค่รู้สึกว่า “มันอาจจะคุ้มก็ได้” ก็พอ

ที่จะให้เลือก ให้เสี่ยง ให้ตัดสินใจแล้ว

เพราะคนที่ play safe มาตลอดชีวิต

ไม่มีทางที่จะได้รับอะไรเกินจาก average

ของสิ่งที่เขาลงแรงไปอยู่แล้ว

การลงทุนชีวิตอย่างพอประมาณ

ก็จะได้กำไรชีวิตอย่างตามสมควร

บางครั้ง เราหวังว่าเราจะไม่ต้องเลือกอีกต่อไป

เราหวังให้การเลือกนั้นเป็นการเลือกครั้งสุดท้าย

จะได้ไม่ต้องทนรับรู้ ว่าจะต้องเสียต้องได้อะไร

ต้องหักหาญน้ำใจใครบ้าง

ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้

การเลือกครั้งสุดท้ายไม่เคยมีอยู่จริง

ตราบใดที่เรายังคงมีชีวิตอยู่

เราก็ยังคงต้องเลือก ต้องเสี่ยง ต้องตัดสินใจ

หนึ่งการตัดสินใจของเรา ต้องมีคนเจ็บปวดอยู่แล้ว

ขึ้นอยู่กับว่าเราเอาใครเป็นตัวตั้ง

เมื่อยึดถือความรู้สึกคนอื่นๆ รอบข้าง

ก็อาจจะเบียดเบียนความรู้สึกตัวเอง

ถ้าเรามัวแต่เกรงใจคนอื่น

ก็เท่ากับว่าเราเลือกที่จะเข้าเนื้อ

ไม่หักหาญน้ำใจตัวเขา

ก็ต้องหักหาญน้ำใจตัวเราเอง

เมื่อลองคิดดูอีกครั้ง

การเลือกครั้งสุดท้ายอาจจะมีอยู่

ในกรณีที่การเลือกนั้นสามารถทำได้ครั้งเดียว

คือเมื่อเลือกไปแล้ว จะไม่มีโอกาสแก้ไขได้อีก

บางครั้ง เราเลือกตัดบางสิ่งบางคนออกจากชีวิต

เพียงเพื่อจะใช้ชีวิตที่เหลือเสียใจกับการกระทำนั้น

บางสิ่งบางคนที่ถูกตัดออกไปไม่ย้อนกลับมาอีกแล้ว

นับเป็นการเลือกที่ผิด ที่พลาด ที่ไม่ดี หรือเปล่านะ

ไม่มีทางเลือกที่ดีหรือทางเลือกที่ไม่ดีหรอก

คนเราเลือกทางที่ตัวเองอยากเลือก

แล้วก็ได้แต่หวังว่าผลของการเลือกจะออกมาดี

เราหวังให้สิ่งที่เลือกคนที่เลือกเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

แต่จะไม่มีทางรู้ได้เลย จนกว่าจะได้เลือกไปแล้ว

และใช้ชีวิตกับมันชั่วระยะเวลาหนึ่ง

กว่าจะรู้ตัวอีกที ก็เมื่อรู้สึกว่าอยากได้เลือกอีกครั้ง

อย่างที่ว่า การเลือกครั้งสุดท้ายไม่มีจริง

จะมีก็แต่... การเลือกครั้งถัดไป