หนอติดกาแฟ
แต่หนอไม่ใช่คอกาแฟ
รู้สึกว่าต้องดื่ม
แต่ไม่ได้ชอบรสของกาแฟ
ร้านไหนที่ว่าเข้ม
หอม กาแฟดี หนอดื่มไม่ได้
กลายเป็นว่าหนอดื่มแต่อะไรที่อร่อยถูกปาก
เพื่อนฝรั่งจะจัดกาแฟที่หนอดื่มไว้ในประเภท
“กาแฟแฟนซี” คือพวกเมนูฮิตตามร้านดัง
เอารสวานิลลารสคาราเมลมาเป็นจุดขาย
ใส่อะไรบ้าบอจนกาแฟไม่เป็นกาแฟ
สมัยเรียนอยู่ที่เกาหลี
หนอดื่มกาแฟทุกเช้า
ส่วนหนึ่งเพราะต้องตื่นไปเรียนเช้า
อีกส่วนหนึ่งเพราะมันหนาว
ฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวที่ยาวนาน
ทำให้ต้องเสียเงินกับเครื่องดื่มร้อนๆ
ไปมาก
เกาหลีเป็นประเทศที่ร้านกาแฟเฟื่องฟูมาก
แต่ประชากรก็ไม่ใช่คอกาแฟขนาดนั้น
ร้านกาแฟที่นั่นมีหลากหลายแบรนด์ให้เลือก
รสชาติก็แตกต่างกันไป
ที่ว่าคนเกาหลีไม่ใช่คอกาแฟคือ
คนส่วนใหญ่
“ดื่มไปอย่างนั้นเอง”
และบาริสต้าก็มักจะตาโตกับออเดอร์เช่น
“แก้วใหญ่สุด” หรือ “เพิ่มช็อต”
เสมอๆ
เพราะไม่ค่อยมีใครสั่งแบบนั้น
มีแต่คนดื่มกาแฟแบบ
“สักแต่ว่าดื่ม”
ร้านกาแฟบางร้านตัวกาแฟหอมมาก
ใช้ของดีจนเพื่อนที่เป็นคอกาแฟออกปาก
แต่หนอก็เฉยๆ
รู้สึกว่ามันก็คล้ายๆ กันหมด
ดื่มได้ทั้งนั้น
ขอให้เป็นเมนูที่ชอบ
หนอไม่พิถีพิถันเรื่องชนิดกาแฟเท่าไร
เพราะฉะนั้นในแง่หนึ่งก็พูดได้ว่า
หนอ
“สักแต่ว่าดื่ม”
เหมือนกัน
เพียงแต่สั่งแก้วใหญ่สุดและเพิ่มช็อตบ้างก็เท่านั้น
ตัวหนอเองไม่ดื่มกาแฟดำเลย
เวลาเข้าร้านกาแฟแปลกหน้าแปลกถิ่น
หนอมักเลือกสั่ง
“ลาเต้”
ความจริงหนอชอบลาเต้เพราะชอบดื่มนม
บางครั้ง
หนอสนใจความมากน้อยของนม
มากกว่าสนใจความเป็นกาแฟของมันด้วยซ้ำ
หนอพร้อมที่จะให้มันทำให้หายง่วง
แต่ไม่พร้อมที่จะให้มันทำให้รู้สึกขม
คนเรากับความรักก็เป็นอย่างนั้น
ใช่หรือเปล่า?
ติดความรัก
แต่ไม่ใช่คอความรัก
รู้สึกว่าต้องมี
แต่ไม่ได้ชอบด้านแย่ๆ ของมัน
สนใจความหวานนุ่มละมุน
แต่ไม่สนใจความขม
พร้อมที่จะให้มันพาให้ตัวลอย
แต่ไม่พร้อมที่จะตกลงมาบนพื้น
หลายคนเลือกมองแต่ด้านดีๆ
ในกาแฟ
ในความรัก
ในสิ่งสิ่งหนึ่ง
ในคนคนหนึ่ง
จนลืมไปว่าทั้งหมดนั้นก็มีด้านที่ไม่ดี
ด้านที่เราไม่ถูกใจ
ด้านที่เราไม่ชอบ...
และอาจจะไม่มีวันชอบ
ชาตินี้ทั้งชาติหนอคงจะไม่ดื่มกาแฟดำเป็นแน่
เหตุผลหลัก
คือ ทนความขมไม่ได้
ก็คงจะดื่มกาแฟนมต่อไป
แล้วก็ได้แต่หวังว่าสิ่งต่างๆ
ในชีวิต
จะหวานนุ่มละมุนและง่ายต่อการเสพเช่นกัน
ทั้งกับความรัก
ทั้งกับคนคนหนึ่งนั้น
ทั้งกับตัวเอง
ขอเป็นผู้หญิงลาเต้ๆ
แบบนี้... ต่อไป
ช่างผสมกันอย่างงตัวเสียจริงเรื่องบล็อควันนี้
ReplyDelete