คิดถึงตามอัตภาพ: ตอนที่ 4 ฤดูร้อน

ต้นไม้สองข้างทางลู่ตามแรงลม

ฝนกลางฤดูร้อนตกลงมาแล้ว

พื้นดินดูชุ่มชื่น

การเดินกางร่มให้คุณช่างน่าชุ่มชื่นหัวใจ

ถ้าความคิดถึงของผมเป็นฝน

ก็คงจะตกลงมาสู่พื้นดินไม่จบไม่สิ้น

สร้างความชุ่มชื่นให้พื้นดิน

และถ้าหัวใจของผมคือพื้นดินนั้น

ก็คงจะเป็นพื้นดินที่มั่นคง

ผมคิดถึงคุณคนเดียว

ฤดูร้อนคราวนี้ฝนยังไม่ตก

แต่ความคิดถึงของผมยังเหมือนเดิม

ไม่จบไม่สิ้น

ความคิดถึงของผมคงไม่ใช่ฝนสินะ

แต่ผมคิดถึงคุณมากพอแล้ว

ไม่ขาดไม่เกิน

ผมเดินกางร่มให้ตัวเอง

แสงแดดฤดูร้อนยังร้อนเหมือนเดิม

ท้องฟ้ายังสดใสเหมือนเดิม

พื้นดินยังมั่นคงเหมือนเดิม