ตะกอน

อะไรที่ไม่ละลายน้ำ
มันก็ค้างอยู่ที่ก้นแก้วนั่นแหละ 

นานมาแล้ว
ฉันได้รู้จักกับสิ่งที่เรียกว่า 'ตะกอน'
มันดูดื้อด้านดีนะ
ไม่สลายตัวเป็นเนื้อเดียวกับน้ำ
ไม่เปลี่ยนร่าง
ไม่ไปไหน
แค่นอนอยู่นิ่งๆ
อยู่ตรงนั้น
ตรงที่ไม่มีใครสนใจ
ก้นแก้ว
ก้นภาชนะ
ก้นอะไรสักอย่าง 

เมื่อเกือบปีมาแล้ว
ฉันได้รู้จักกับเธอ
เหมือนจะเป็นความบังเอิญ
แต่ก็เหมือนจะเป็นความตั้งใจด้วย
เธอเป็นไม่กี่เหตุผลที่ทำให้ฉันยิ้ม
และเป็นไม่กี่คนที่ฉันโกรธไม่ลง
แม้ตอนนี้เราจะห่างหายกันไป
แต่เธอก็ยังอยู่ตรงนี้
ตรงที่ไม่มีใครสนใจ
หัวใจของฉัน
หัวใจดวงหนึ่ง
หัวใจหรืออะไรสักอย่าง

เพราะเธอไม่เคยละลาย
ไม่เคยหายไปไหน
ไม่เคยมีใครมาแทนที่
เมื่อทุกอย่างสงบ
เธอจะกลับมาเสมอ
เมื่อน้ำนิ่ง
จะพบตะกอนเสมอ
ไม่ต่างกัน
เธอคงเป็นตะกอนที่สวยงามที่สุดสินะ
ไม่ใช่สิ่งปนเปื้อนที่ใจฉันไม่ต้องการ
เมื่อเหล้าตกตะกอนเป็นดอกไม้
หัวใจของฉันก็ตกตะกอนเป็นเธอ