เชอร์รี่บนไอ’ติม

โอ๊ะ วันนี้เขามีม็อบกันเหรอ?

แต่ วันนี้ฉันอยากไปกินไอ’ติมร้านโปรดจัง

ทำยังไงดีล่ะ?

ต้องนั่งรถเมล์อ้อมสินะ

ไอ’ติมร้านโปรดมีอะไร

ก็ไม่มีอะไรมาก

เป็นเหมือนกับร้านอื่นๆ

เพียงแต่เชอร์รี่บนไอ’ติมอร่อยมาก

ฉันตัดสินใจออกจากบ้านแต่เช้า

เพื่อไปนั่งรอรถเมล์

พอขึ้นรถได้ก็ต้องเบียดเสียด

ลำบากจนน่าหงุดหงิด

นี่ฉันทำขนาดนี้ทำไม

กับแค่ไอ’ติมถ้วยเดียว

แต่ก็นั่นแลนะ

เชอร์รี่ลูกเดียวบนไอ’ติมมันอร่อย

วันนี้อากาศร้อน

รถก็ดันติดมากมาย

ไอเสียบนถนนคละคลุ้ง

บรรยากาศชวนอารมณ์เสีย

เมื่อมาถึงที่หมาย

ฉันก็ตรงไปร้านประจำ

สั่งเมนูที่คุ้นเคย

แล้วลงนั่งละเลียด

เชอร์รี่ยังคงอร่อย

ความทุ่มเทยังคงคุ้มค่า

เดินทางแบบได้ไม่น่าจะคุ้มเสีย

แต่เท่าที่ได้มาก็เพียงพอแล้ว

ความพยายามอย่างเหนื่อยอ่อนนั้น

ไม่มีความหมายอะไรอีกต่อไป

เพราะสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

เป็นสิ่งที่พิเศษเหนือคำบรรยาย

ชีวิตคนเรามีคนแบบนี้อยู่จริงๆ

คนแบบเชอร์รี่ผลนั้น

คนที่เรายอมทำทุกอย่าง

เพื่อให้ได้ช่วงเวลาพิเศษสั้นๆ กับเขา

ไม่ว่าจะนานๆ ครั้ง

หรือไม่นานครั้ง

ความสุขก็ยังเป็นความสุข

และรอยยิ้มก็ยังเป็นรอยยิ้ม

คนเราทำงานเหน็ดเหนื่อย

เพียงเพื่อจะรอจุดหมายปลายทาง

ไม่ว่าจะเป็นเงินเดือน เป็นบ้าน เป็นรถ

เป็นความสุขของครอบครัว เป็นรอยยิ้มของคนรัก

มันมีคนแบบนี้อยู่จริงๆ

คนที่เป็นจุดหมายปลายทาง

หายาก มีน้อย เลอค่า

แต่เมื่อได้มาแล้วคุ้มค่าการรอคอย

ทุกคนมีความสุขที่รอคอย

มีรอยยิ้มที่รอคอย

มีรถเมล์ที่ต้องการนั่ง

มีเชอร์รี่ผลนั้นบนไอ’ติม