วันที่ถูกกำหนดมาแล้ว

หลายครั้งที่หนอนั่งสงสัย

ว่าทำไมบางเหตุการณ์ถึงไม่เกิดขึ้น

อย่างที่มันควรจะเกิด

บางสิ่งที่ควรเกิดขึ้นในชีวิตเรา

กลับไม่เคยปรากฏ

อย่างที่มันปรากฏในชีวิตคนอื่น

มันก็จริง

ที่ว่าทุกคนต่างก็มีชีวิตของตัวเอง

ไม่มีชีวิตใครซ้ำกัน

ไม่มีชีวิตใครแทนค่าลงในชีวิตใครได้

ทุกคนมี Timing ของตัวเอง

ทุกสิ่ง - ในชีวิตทุกคน - มี Timing ของมันเอง

บางครั้งหนอก็คิดนะ

ว่าหลายเหตุการณ์รอจังหวะที่จะเกิดขึ้น

ไม่ได้เป็นอย่างที่มันควรจะเป็น

ไม่ได้เป็นไปตามกระแสสังคม

แม้แต่เรื่องที่ว่า

เราควรดูหนังสักเรื่องตอนไหน?

ปกติ หนอดูหนังตั้งแต่สัปดาห์แรกๆ ที่มันเข้า

ยกเว้นว่าจะเป็นการดูแบบไม่ได้ตั้งใจดู

คือดูฆ่าเวลา ดูแก้เบื่อ

อันนั้นก็แล้วแต่ว่าโรงหนังสาขาที่ไปมีอะไรฉาย

สำหรับเรื่องที่ตั้งใจไปดู ทั้งในและนอกกระแส

มักเกิดขึ้นจากการ Plan ไว้แล้วว่าจะดู

หนึ่งเรื่องที่เคย Plan แบบลางๆ

บวกด้วยแรงโถมจากกระแสสังคม

ก็คือ Begin Again

แต่จะด้วยเหตุใดก็แล้วแต่

หนอกลับไม่ได้รู้สึกอยากไปดู

แล้วก็ตัดใจไปเสียอย่างนั้น

ตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา

ทุกคนที่ตาม ทั้งในทวิตเตอร์ ทั้งในอินสตาแกรม

ต่างพากันอัพรูปและแคปชั่น

เป็นบท เป็นเนื้อเพลงจากหนัง

แต่นั่นก็ไม่ได้จูงใจให้หนอไปดูเท่าไร

ทั้งที่ชอบมาร์ก รัฟฟาโร กับ เคียรา ไนต์ลี เป็นทุนเดิม

------

เมื่อวานนี้

เป็นวันที่ดีที่สุด

สำหรับหนอ

ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา

ทั้งที่กิจวัตรก็เดิมๆ

วันหยุดหนึ่งวันในสัปดาห์ของนักข่าว

หลายคนแปลกใจที่รู้ว่า

หนอทำงานสัปดาห์ละ 6 วัน

ซึ่งจริงๆ ก็ไม่แปลกนัก

ในสังคมนักข่าว

คนอื่นๆ แค่ไม่คุ้นเคย

'วันอาทิตย์จะทำงานทำไม?' เขามักถามกัน

ความโชคดีเรื่องวันหยุดของหนอ

จะมีอยู่นิดหนึ่ง

ก็ตรงที่ 'โต๊ะข่าวต่างประเทศ' ของที่ช่อง

มีบุคลากรมากพอที่จะสามารถสลับกันหยุดได้

ก็คือนักข่าวแต่ละคนจะต้องทำงาน 6 วัน

แค่สัปดาห์เว้นสัปดาห์

ซึ่งการทำงาน 5 วันบ้าง 6 วันบ้าง

ก็ไม่ได้ทำให้หนอเปลี่ยนกิจวัตร

หรือพยายามนัดเจอเพื่อนสักเท่าไร

หนอยังชอบที่จะไปไหนมาไหนคนเดียว

อ่านหนังสือ ดื่มกาแฟ

ซื้อของ เดินห้าง ดูหนัง

แล้วเมื่อวานนี้หนอทำอะไรบ้างน่ะเหรอ?

ดื่มกาแฟ - ตามปกติ

อ่านบทความเตรียมเอาไปเขียนสกู๊ป - ปกติ

สั่งน้ำผลไม้คั้นสด - ไม่บ่อย แต่นับว่าปกติ

ดูหนัง - ก็ยังปกติ

ช้อปปิ้ง - ไม่บ่อยเท่าดูหนัง แต่ก็ยังปกติ

ที่นี้ การตัดสินใจดู Begin Again

หลังจากกระแสซาไปแล้วนี่

นับว่าผิดปกติ - ผิดฟอร์ม - ไปบ้าง

แต่ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมาย

เพราะเรื่องอื่นไม่มีอะไรน่าดูเลย

ในความคิดหนอน่ะนะ

------

ทุกอย่างคงมี Timing ของมันจริงๆ

ที่การเดินเข้าโรงไปดู Begin Again

เป็นวันที่หนอตัดสินใจตัดขาดจากบางอย่าง

คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญใช่ไหม?

กับการที่รอจนป่านนี้

จนมาถึงวันที่หนังจะมีความหมายสอดคล้องกับชีวิตเราขนาดนี้

Begin Again เป็นหนังที่ดูสบายที่สุด

ในรอบหลายปีมานี้

ซึ่งหนอไม่ได้รู้สึก Peak นะ

ไม่ได้กรี๊ด ไม่ได้อะไร

แต่รู้สึกว่าดูแล้วอิ่มเอมดี

ดูแล้วอยากเริ่มชีวิตดีๆ ใหม่อีกครั้ง

บางที... ความรู้สึกของคนเรา

ก็เป็นพันธนาการกับตัวเองนะ

แล้วถ้าเราหลุดจากพันธนาการนั้นได้

เราก็จะสบายใจเอง

ซึ่งบางที... พันธนาการที่ว่า

ก็มาในรูปของ 'หลุมรัก'

หลุมรักที่ลึก มืด และไม่มีก้นบึ้ง

ตกลงไปนานๆ ก็เคว้งคว้างนะ

ไม่มีแสงสว่าง

ไม่มีที่สิ้นสุด

ไม่มีอนาคต

จะอยู่ในนั้นนานๆ ทำไม

ความรักในที่นี้

ไม่ได้หมายถึงความรักจิ๊จ๊ะหนุ่มสาว

คบหากันเป็นแฟน

หรือแอบชอบกันในแบบนั้นเท่านั้นนะ

แต่ยังรวมถึงความรู้สึกดีๆ

ความเอ็นดู ความเป็นห่วง อะไรอย่างนี้ด้วย

หลุมรัก หลุมเอ็นดู หลุมห่วง อะไรเหล่านี้

จะทำให้เราอกหักได้เมื่อไรกัน?

ก็เวลาที่อีกฝ่ายไม่ Reciprocate ไง

ไม่ทำเหมือนกัน ไม่คิดเหมือนกัน

ไม่สนใจที่จะตอบสนองในทิศทางเดียวกัน

ก็แค่นั้นล่ะ หลักการง่ายๆ

------

สรุปว่า

หนอตัดสินใจเดินออกมา

จากความสัมพันธ์ผิวเผินอันหนึ่ง

ไม่ใช่แบบชู้สาวหรอกนะ

แล้วก็ไม่ได้มีใครทำอะไรใคร

เพียงแต่หนอรู้สึกถูก Treat แบบไม่สมควรก็เท่านั้น

และเท่าที่หนอรู้

หนอก็พยายามทำทุกอย่างแล้ว

ที่จะให้ความสัมพันธ์และบรรยากาศ

- ระหว่างตัวหนอกับเขาคนนั้น - ดีขึ้น

แต่มันดูเกินจะเยียวยาแล้ว

และเขาก็คงไม่ต้องการ

แม้ว่ามันจะดูห้วนและเย็นชา

แม้ว่ามันจะดูเหมือนเป็นไปไม่ได้

ที่อยู่ดีๆ หนอจะรู้สึกเบื่อหน่าย

คนที่หนอเอ็นดูมาตลอดได้ขนาดนี้

แต่มันก็เป็นไปแล้ว

มันคงเป็นวันที่ถูกกำหนดมาแล้ว

ให้คิดได้

ให้ลุกขึ้นปลดพันธนาการ

ให้ปีนขึ้นจากหลุมรัก

ให้ไปดูหนัง

ให้อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่

ให้อยากมีชีวิตที่ดี และเคารพตัวเองให้มากๆ

การเคารพตัวเองนี่สำคัญนะ

หลายคนคิดว่า

การทำดีกับคนอื่นสำคัญที่สุด

การรักษามารยาทสำคัญที่สุด

แต่สิ่งเหล่านั้นควรต้องควบคู่ไปกับ 'การเคารพตัวเอง'

ไม่ใช่ว่าไปผูกตัวเองไว้กับคนอื่นทุกอย่าง

ถ้าจะมีข้อคิดอะไรที่หนอได้จากหนังเรื่องนี้

ก็คงเป็นประมาณนี้ล่ะ

กล้าที่จะเริ่มต้นใหม่

และตัดสินใจในสิ่งต่างๆ แบบเคารพตัวเอง

ถ้าชีวิตไม่ดี ก็ลองเปลี่ยนวิธีใช้ชีวิตดู

ถ้าบรรยากาศรอบตัวไม่ดี ก็ลองเปลี่ยนผู้คนที่แวดล้อมดู

------

สิ่งต่างๆ ในชีวิตหนอคงมี Timing ของมันแหละเนอะ

มันมีคนที่ถูกกำหนดมาแล้ว - ให้ตกค้างอยู่ในชีวิต

มันมีคนที่ถูกกำหนดมาแล้ว - ให้หล่นหายไปจากชีวิต

และมันก็มีวันที่ถูกกำหนดมาแล้วเช่นกัน

ให้เราต่างพบเจอ ตกค้าง และหล่นหายไปจากกัน

ใช่ไหม?