ตลอดการเดินทาง
เรามีเป้ใบเดียว
พื้นที่เก็บสิ่งของจำกัด
เราได้รับบางอย่าง
ต้องทิ้งบางอย่าง
บางอย่างหล่นหายไปเอง
...
ระหว่างทาง
ชีวิตก็คือการเดินทางนั้น
เป้ที่แบกอยู่
หมั่นเปิดดูเสียบ้าง
วันนี้เราเหลืออะไรอยู่
ต้องรักษาอะไรบ้าง
ของที่เราคิดว่ายังอยู่
ได้หล่นหายไปบ้างไหม?
การหล่นหายไปของบางอย่าง
อาจนับเป็นเรื่องดี
เพราะว่าความจริงแล้ว
เราอาจไม่เคยต้องการมันก็เป็นได้
เราเก็บมันไว้เพราะมันสวยงาม
มันมีมูลค่าทางการตลาด
...
หรืออะไรก็ว่าไป
ของที่มีมูลค่าทางการตลาด
เป็นที่ต้องการของหลายคน
มีไว้กับตัวแล้วเท่
แล้วเก๋
แต่ไม่มีมูลค่ากับใจของเรา
ถึงจะเป็นที่อิจฉาของหลายคน
ถึงจะสามารถเพิ่มคุณค่าบางอย่าง
ก็ย่อมเป็นของที่ไม่สำคัญอยู่ดี
ของที่ไม่สำคัญ
แปลว่า
เราขาดมันได้
เราจะต้องอยู่อย่างขาดมันให้ได้
เพราะวันหนึ่งจะต้องแยกขาดกันอยู่ดี
ถ้าเราไม่ทิ้งมันไป
มันก็จะหล่นหายไปเอง
...
ระหว่างทาง